سیپورکس

سیپوركس که نام آن از حرفهای آغاز واژه‌هایSilic Pore Expansion گرفته شده است گونه ای از بتن گازی می باشد. برای ساختن هر مترمكعب آن، بسته به جنس سیلیس و آهك، حدود 200 كیلوگرم سیمان + 350 كلیوگرم ماسة سیلیسی ریزدانه + 100 کیلو گرم آهك + 300 تا 500 گرم پودر آلومینیوم + كمی افزونه‌های دیگر استفاده می شود و آن را در اتوکلاو زیر 10 آتمسفر فشار بخار آب و تا 180 درجه سانتی گراد قرار می دهند. هبلكس نسل جدید سیپوركس به حساب می آید .

سیپورکس چیست ؟

قبل از جواب دادن به این سئوال با یك مقدمه شروع كنیم و در ادامه مقاله جواب سئوال داده خواهد شد :

ابتدا با بتن اسفنجی آشنا میشیم .

بتن اسفنجی چیست ؟

بتن اسفنجی یک مخلوط سنگدانه درشت.سیمان.آب وماسه به میزان اندک(وگاهی اوقات بدون ماسه).در ساختار این بتن15-25%(از لحاظ حجم )فضای خالی وجود دارد و این امر موجب عبور آب از داخل این بتن می شود.

در بتن اسفنجی از آب نسبت به دیگر انواع بتن کمتر استفاده می شود و این مسئله باعث شده تا پس از ساختن مخلوط بتن آب آن به سرعت تبخیر شده و مخلوط در مدت یک ساعت کاملا ار اب تخلیه خواهد شد.

در بتن اسفنجی منافذ هوا درون خمیر سیمان ایجاد میگردد دو نوع اصلی بتن اسفنجی عبارتند از :

1. بتن گازی

2. بتن كفی

در ادامه خواهیم دید كه در واقع سیپوركس نوعی از بتن گازی محسوب میشود .

بتن گازی (Atuoclaved Aerated Conceret)

بتن هوادار اتو كلاو شده (AAC) یا بتن گازی یكی از انواع خاص بتن سبك متخلخل می باشد این نوع بتن به علت وزن كم وخواص عایق حرارتی خود، باعث كاهش وزن ساختمان و صرفه جویی در مصرف انرژی می گردد و بدین لحاظ كاربرد آن در سطح جهان در حال گسترش می باشد محصولی كه امروز بنام AACنامگذاری گردیده طی 70 سال اخیر در سطح جهان خصوصا سوئد تولیده شده است.

این محصول شامل دو فرآیند اصلی ایجاد حباب هوا در دوغاب مخلوط سیمان آهك، و پودر سیلیس وعمل آوری بتن حاصل در سیستم اتوكلاو می باشد از خواص عمده بتن گازی وزن مخصوص كم، مقاومت مناسب، عایق بندی حرارتی و مقاومت در برابر آتش قابل ذكر می باشد .

با توجه به خصوصیات ذكر شده از كاربردهای عمده این بتن تولید بلوكهای سبك ساختمانی جهت ساخت دیوارهای جدا كننده و باربر می باشد همچنین كاربردهای عمده بتن گازی تولید بلوكهای سبك ساختمانی جهت ساخت دیوارهای جدا كننده و باربر مانند پانلهای سقف و دیوار مورد استفاده قرار می گیرند.

تاریخچه و وضعیت موجود تولید AAC در جهان

بتن گازی ( ACC ) در دهه 1920 در كشور سوئد تولید گردید . انگیزه تولید آن دستیابی به ماده با خواص چوب نظیر سبكی، عایق حرارتی و قابلیت برش و شكل دادن و در عوض بدون معایب چوب همانند قابلیت اشتعال و فساد پذیری آن بود. پس از سالهای 1950 ساخت AAC در دیگر كشورها نیز آغاز شد و امروزه این محصول با روش های مختلف و نامهای متفاوت در بسیاری از كشورها تولید می گردد. محصولاتی كه تحت نام های تجاری ثبت شده نظیر yatong , hebelx siporex , durox , unipol تولید و عرضه می شوند كه در نسبت های طرح اختلاط ، مواد اولیه ، روش برش دادن بتن و مراحل پیش و پس فرآیند تفاوتهایی با یكدیگر دارند.

مواد اولیه و كلیات تولید بتن گازی (AAC)

در صنعت به بتن هوادار اتوكلاو شده بتن گازی گفته می شود

و با همین مشخصه از بتن هوادار اتوكلاو نشده (بتن كفی) متمایز می شود

.بطور كلی محصولات AAC از تركیب دو ماده زیر تشكیل می گردد.

الف- ماده با پایه سیلیسی (ماسه سیلیسی آسیاب شده یا خاكستر بادی)

ب- ماده چسباننده

از سیمان پرتلند معمولی و آهك معمولا بعنوان چسباننده استفاده می شود.

این مواد در طی فرآیند اتوكلاو با سیلیس واكنش انجام داده و سیلیكات كلسیم هیدراته تولید می شود.

یكی از روشهای هوادار كردن بتن اعمال گاز است كه این گاز

توسط واكنش شیمیایی در بتن تولید می گردد. بدین منظور ملات باید كارایی مناسب داشته باشد

تا حباب ها در ملات بطور یكنواخت توسعه یافته و از ملات خارج نگردند

بنابر این سرعت ایجاد حباب گاز ، روانی دو غاب و زمان گسترش باید هماهنگ باشند.

از معمولی ترین روش های اعمال گاز یا حباب در تولید بتن گازی استفاده از پودر آلومینیوم است

می توان از آلیاژ آلومینیوم نیز برای حبابها استفاده نمود گاهی اوقات از پیروكسید هیدروژن

برای تولید حباب ها استفاده می شود.جهت دستیابی به خواص بهتر مقاومتی و كاهش پدیده جمع شدگی ،

بتن هوادار تحت فشار و دمای بالا (اتوكلاو) و عمل آوری می گردد

این فرآیند باعث تولید محصولی با ساختار كاملاً متفاوت نسبت به ماده ای كه اتو كلاو نشده می گردد.